کنیّه ابوالقاسم که به امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف نسبت می دهند، مستم این نیست که حضرت مهدی سلام الله علیه فرزندی  داشته باشند. زیرا  اقوام عرب معمولا برای هر فردی از اعراب، اسم، كنيه و لقب معلوم می کنند. اسم برای نامیدن هر فردی می باشد و لقب بيانگر خصوصيّت و ويژگي و صفت ممدوح يا مذموم در فرد مي باشد مثل صادق، كاذب، امين، خائن و كنيه که برای احترام و تكريم به كار مي رود و

مهدی جان، آقای من

الا مسافر صحرا خدا کند که بيايي
          اميد غائب زهرا، خدا کند که بيايي
   کنون که دل شده پر خون براي خاطر مجنون
                         تو اي حقيقت ليلا، خدا کند که بيايي
                                 براي اينکه ببينم پس از غياب هزاره
                                          مزار مخفي زهرا، خدا کند که بيايي
                                                دلم دوباره ز غمها کنون رميده زِهًرجا
                                       گرفته بهر تو تنها، خدا کند که بيايي
                               به انتظار قدومت، دو ديده دوخته ام من
                       به قفل بسته درها، خدا کند که بيايي
               دوباره روز گذشت و نيامدي تو وليکن
                          براي لحظه فردا، خدا کند که بيايي
                  ميان عاشق و معشوق، چه جاي قيد و مکاني
                                چه اين مکان و چه هرجا، خدا کند که بيايي
                                             بدون حُسن تو اي گُل بهار جلوه ندارد
                                                   گل شکفته زيبا، خدا کند که بيايي

                                   اللهم عجل لولیک الفرج

اى آخرين اميد ! در شام تار ما
اى روشناى عشق ! اى غمگسار ما !
داغم به سينه ماند ، در انتظار تو
از رهگذار شوق ، اين يادگار ما
تا روز واپسين ، مى ماند اى نسيم !
بر جاده ظهور ، چشم مزار ما
روزى كه مى رسى ، ميبينى اى عزيز !
خون گريه هاى شوق ، بر رهگذار ما
شاعر: رضائى نيا، برگرفته شده از كتاب انتظار بهار و باران

  در برخی روایات، دعا برای فرج از حقوق اهل بیت(ع) بر شیعیان شمرده شده است؛ چنان که امام صادق(ع) فرموده‌اند:
  همانا از حقوق ما بر شیعیان این است که بعد از هر نماز واجب،دست‌هایشان را بر چانه گذاشته و سه مرتبه بگویند: